vrijdag 6 mei 2011

Een korte flashback


Donderdagochtend 28 april zijn we om half zes in de ochtend vertrokken uit Vorstenbosch. Van daaruit zijn we in een dag helemaal door Frankrijk naar de Spaanse grens gereden. Het ‘Quick Palace Hotel’, aan de snelweg sliep heerlijk. En’s ochtends zijn we meteen naar Spanje gecrossed voor ons eerste Spaanse ontbijtje; croissants, jus en koffie ; ). Daarna op weg naar Valencia de Alcantara, waar Chantal en Atilla hun droomhuisje aan het bouwen zijn. Daar hebben we een nachtje in ons koepeltentje geslapen, ’s avonds spelletjes gedaan en de dag erop nog een mooie boottocht over de Tejo (de Taag) gevaren. Na de boottocht zijn we vanwege het slechte weer in Spanje en de goede vooruitzichten in Portugal gelijk doorgereden naar het huisje in Portugal. Daar deden we toch nog veel langer over dan we gedacht hadden. Het was al donker toen we - gelukkig het goede - zandpad vol met kuilen, tegenover die ene dikke kurkeik na de hobbel, opreden. En daar het huisje van de foto herkenden. We zaten goed!



Het huisje in São Luis
De eigenaar van het huisje, John Hendriks uit Deurne, was samen met een vriend al een aantal dagen eerder in Portugal om dingen te regelen. En wij waren een dag eerder aangekomen dan gepland, maar konden hem de hele dag niet bereiken, en toen we aankwamen was er niemand. Wat nu. We konden ook niet meer weg, omdat we de bus hadden vast gereden in het natte gras op de heuvel! Dat ook nog, anders waren we een hotelletje gaan zoeken in het dorp. Gelukkig nam John uiteindelijk zijn telefoon op, en was hij binnen 10 minuten bij het huis. Toen kwam het allemaal goed. En voortaan parkeren we de bus bovenaan de heuvel ;-) 


De dag erop heeft John ons de omgeving en het dorpje São Luis laten zien. Fantastisch natuurlijk dat we de bakker, de bank, de dokter, en de leuke restaurantjes nu meteen weten te vinden. Ook heeft hij ons voorgesteld aan Ron en Gaby, twee Nederlanders die hier in de buurt wonen, en die een kliniek hebben in het dorp. Fijn om mensen te kennen die je kunt verstaan en die je wat kan vragen als het nodig is. Daarna zijn we een aantal dagen in de weer geweest met het schoonmaken van het huis, dat was ook hard nodig nadat het bijna een jaar niet in was gewoond. Nu is het dan ook een heerlijk schoon huis om te zijn; met een open haard, een sinaasappelboom waar we ’s morgens verse sinaasappels plukken, een bad, geiten en koeien achter het huis, kurkeiken en eucalyptus, bijzondere vogels, en last but not least, de Engelse buren die er niet zijn, hebben een zwembad waarvan we gebruik mogen maken. We kunnen ons geluk niet op.


Aan het werk!
Vanaf vorige week dinsdag zijn we hard aan de slag gegaan met het opbouwen van de zonneoven en met het inrichten van de keramiekwerkplaats. Het was nog een heel werk om de hele installatie op te bouwen. Omdat het de eerste keer is moeten er nog veel onvoorziene dingen worden opgelost. En dat vergt behoorlijk wat inventiviteit! Na een paar uur flink doorwerken aan het onderstel van de oven, zijn we in de namiddag meteen naar de oceaan gegaan!


Villa Nova de Milfontes
Wow, wat een paradijsje. Villa Nova de Milfontes is een prachtig wit stadje aan de oceaan waar de Portugezen in de zomer op vakantie gaan. Het ligt hoog, en ongeveer 15 kilometer van São Luis, waar wij zitten. Het uitzicht over de oceaan is hier echt fantastisch! Steile kliffen, hoge rotsen, superblauw water, en leuke strandtentjes. Het ligt aan de rand van een natuurgebied, waardoor je er heel mooi kunt wandelen. Het ruikt er een beetje zoals op Terschelling, heerlijk, naar kruidige bloemen en planten, en zoute zeelucht. Als we hier ooit iets beginnen, dan is het aan zee. We leven er allebei helemaal van op.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten